پلی وینیل کلراید، که به طور معمول به عنوان PVC شناخته می‌شود، یک پلیمر وینیل و یک ماده آمورف است. در کاربردهای عملی، PVC معمولاً با نرم‌کننده‌ها، تثبیت‌کننده‌ها، پرکننده‌ها و سایر افزودنی‌ها ترکیب می‌شود تا خواص آن بهبود یابد و پلاستیک PVC تشکیل شود که سپس به محصولات مختلف پردازش می‌شود. این ماده ویژگی‌های کلیدی از جمله مقاومت در برابر آتش، استحکام بالا، مقاومت در برابر تغییرات جوی و ثبات ابعادی عالی را نشان می‌دهد. PVC مقاومت بالایی در برابر اکسیدکننده‌ها، کاهنده‌ها و اسیدهای قوی دارد. مهم است که توجه داشته باشید که PVC برای بسته‌بندی مواد غذایی مناسب نیست.

در شکل خالص خود، PVC به عنوان یک ماده کمی زرد، نیمه شفاف با سطح براق و بدون احساس مومی ظاهر می‌شود. این ماده اغلب بوی خاصی از خود ساطع می‌کند و در آب غرق می‌شود. شفافیت آن از پلی‌اتیلن (PE) و پلی‌پروپیلن (PP) بهتر است اما از پلی‌استایرن (PS) کمتر است. بسته به محتوای افزودنی، PVC به انواع انعطاف‌پذیر و سخت تقسیم می‌شود. محصولات PVC انعطاف‌پذیر نرم و مقاوم با احساسی چسبناک هستند، در حالی که محصولات سخت سخت و صاف بوده و هنگام ضربه زدن صدای کدر تولید می‌کنند. سختی PVC سخت از پلی‌اتیلن با چگالی پایین بیشتر است اما کمتر از پلی‌پروپیلن است و در نواحی خم شده سفیدی نشان می‌دهد.

پی‌وی‌سی دارای خواص احتراق ضعیفی است و به محض برداشتن از شعله خود به خود خاموش می‌شود. شعله به رنگ زرد با پایه‌ای سبز ظاهر می‌شود و با دود سفیدی همراه است و گاز تند کلرید هیدروژن منتشر می‌کند. این ماده به عنوان یک پلاستیک مقاوم در برابر آتش طبقه‌بندی می‌شود. در حین احتراق، نرم شدن اتفاق می‌افتد.

PVC در برابر آب، قلیایی‌های متمرکز، اسیدهای غیر اکسیدکننده، آلکان‌ها، روغن‌ها و اوزون مقاوم است. با این حال، توسط اسیدهای اکسیدکننده مانند اسید سولفوریک، اسید نیتریک و اسید کرومیک خورده می‌شود.

پی‌وی‌سی دارای پایداری حرارتی ضعیفی است. رزین خالص پی‌وی‌سی از دمای ۱۴۰ درجه سانتی‌گراد شروع به تجزیه می‌کند و در دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد این فرآیند به سرعت تسریع می‌شود. با توجه به نقطه ذوب آن که حدود ۱۶۰ درجه سانتی‌گراد است، پردازش رزین خالص پی‌وی‌سی از طریق روش‌های ترموپلاستیک چالش‌برانگیز است. حتی رزین پی‌وی‌سی با خلوص بالا نیز هنگامی که به مدت طولانی در دماهای بالای ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد یا تحت تابش ماوراء بنفش قرار گیرد، شروع به آزاد کردن گاز هیدروژن کلرید (HCl) می‌کند.

پی‌وی‌سی پلاستیک، که در اشکال مختلف موجود است، می‌تواند با استفاده از روش‌های متعددی مانند قالب‌گیری فشاری، اکستروژن، قالب‌گیری تزریقی و پوشش‌دهی پردازش شود. این ماده به طور گسترده‌ای برای تولید فیلم‌ها، چرم مصنوعی، عایق سیم و کابل، محصولات سخت، ورق‌ها، پانل‌ها، مبلمان و کالاهای ورزشی استفاده می‌شود.